Miejsca, których nigdy nie zobaczysz

Widziałam ją już jako dziecko.  Byłam chyba wtedy w pierwszej klasie szkoły podstawowej.  Z wypiekami na twarzy, z tatą, na kanapie w dużym pokoju (teraz to się chyba salon nazywa). Modląc się w duchu, żeby akurat teraz mama nie kazała zetrzeć kurzu z meblościanki. Animal Planet, Discovery Chanel otwierały bramę do raju.

Zajęło mi kilka lat zanim  zrozumiałam, że nigdy jej nie zobaczę. Czasem łapałam lekkiego dooła z tego powodu, że świat taki duży, ja taka malutka a Rafa wielka i daleko. Nie rozumiałam jak można cieszyć się życiem wiedząc, że umrzesz nigdy jej  nie widząc poza szklanym ekranem. Tak, jak Wielkiego Kanionu, Rajskiej Wyspy czy lwa na sjeście w afrykańskim buszu. Że to bez sensu, bo ona przecież gdzieś tam jest, czeka taka piękna, niewzruszona, wiecznie żywa. Faluje tysiącem barw i korali, kusi, drażni, zaprasza. Pyszni się bezwstydnie jak włoska kurtyzana w sukni przetykanej rybią łuska. Daje schronienie florze i faunie, o jakiej nie śniło się filozofom.

A jednak. Ja malutka, biedniutka i z Polski na dodatek przewracam się w łóżku z boku na bok. Za cholerę nie mogę usunąć. Jutro o 7 rano płynę na Wielką Rafę. I będę po raz pierwszy w życiu nurkować.

Warto wyjść poza strefę komfortu, kanapy i szklanego ekranu. I chociaż trąci to banałem, fajnie jest mieć marzenia a jeszcze lepiej je spełniać. I niech ludzie dookoła stukają się w głowę. Byle nie Twoją.

A Ty jakich miejsc nigdy nie zobaczysz?