Emigracja.

Pracuję w bogatej dzielnicy Sydney. Wpadają do mnie na ploty różni ludzie. Generalnie dużo gejów, kilka prostytutek (jedno nie wyklucza drugiego) i trochę podejrzanego elementu. Emigracja.

Poza tym sama śmietanka: lekarze, sędziowie, fotoreporter National Geographic, niespełniona aktorka, była piosenkarka, pani reżyser filmowy a nawet spiker*, wprost z posiedzenia australijskiego parlamentu.

Ludzie inteligentni. Większość z nich to regularni klienci. „Hi, how are you?”, kawa, kanapka i do widzenia. Co czwarty zapyta skąd jest mój akcent. Co dziesiąty, jak mi się podoba Australia. Tyle. Widzą mnie niemal codziennie, czasem dwa razy dziennie. Okiem emigranta. Pytam ich wtedy, jak minął im dzień w pracy.

Między jednym a drugim „Hi, how are you?” zastanawiam się czasem, czy ktoś z nich pomyśli o mnie jak o emigrancie. Przecież co czwarty z nich urodził się poza granicami Australii**. Czyli wie, tak jak ja, co to emigracja. Czy kogoś poza urzędem imigracyjnym w ogóle interesuje czy mam ważną wizę? Czy pracuję legalnie? Czy za moje uśmiechy i pracę dostaję płacę minimalną? Czy ktoś zauważa banknoty przekazywane z ręki do ręki?

Sydney jest niezwykle różnorodnym miastem. Nazywane czasem „małą Azją”. Emigracja sprawia, że mieszają się tutaj wszystkie rasy, kolory, kultury. Kontrola z imigracyjnego naprawdę nie musiałaby się wysilać. Ale czy kogoś interesuje kto buduje kolejny apartamentowiec w samym centrum? Czy kogoś obchodzi, kto mu podaje lunch w restauracji z widokiem na Operę i markową torebkę w centrum handlowym?

Nie mówię tu o sprzątaczkach, chińskich knajpkach czy domach za siedmioma górami i siedmioma rzekami. Topowe lokalizacje, topowe budynki, najlepsze restauracje i najdroższe sklepy. Kontrola z imigracyjnego naprawdę nie musiałaby się wysilać. Tylko kto by to wszystko wtedy robił?

Australia ma bardzo rozbudowaną politykę wizową. Nie podejmuję się nawet próby policzenia różnych typów wiz, klas itd. Uderza mnie dysonans między przepisami a rzeczywistością. Polityka swoje a emigracja swoje.

W sumie nigdy nie zastawiałam się nad Ukrainką myjącą okna sąsiadce czy Rosjance z warkoczem, która pilnuje Twojego dziecka.

A Ty?

*członek australijskiej Izby Gmin przewodniczący jej obradom.

** 27% obywateli Australii urodziło się poza jej granicami (2011 rok). W pierwszej piątce krajów pochodzenia: Wielka Brytania, Nowa Zelandia, Chińska Republika Ludowa, Indie, Wietnam. „Polskich” Australijczyków jest 57,900.(„Migration, Australia, 2011-12 and 2012-13”. Australian Bureau of Statistics.)